Gmina Zakrzewo

Wójt: Artur Nenczak
ul. Leśna 1, 87-707 Zakrzewo
tel.: 54 272 09 31
e-mail: http://ugzakrzewo@zakrzewo.com.pl
strona www: http://zakrzewo.com.pl

POŁOŻENIE

Wieś Zakrzewo leży w powiecie aleksandrowskim, w obrębie tzw. Wysoczyzny Kujawskiej, na południu Metropolii Toruńskiej. Gmina Zakrzewo obejmuje obszar 76 km kw. i liczy ponad 3 300 mieszkańców. Zajmuje 16 procent powierzchni powiatu.

HISTORIA

Obszar miejscowości Zakrzewo związany jest historycznie z Kujawami, które wyodrębniły się w osobne księstwo w 1194 r., początkowo ze stolicą we Włocławku, następnie w Inowrocławiu. Miejscowość Zakrzewo jest głównym ośrodkiem gminy. Jak podają dostępne źródła, od XV do XVII wieku właścicielami Zakrzewa byli Zakrzewscy Herbu Ogończyk pochodzący z województwa płockiego. Oni jako pierwsi ufundowali kościół pod wezwaniem Bożego Ciała. Z rodem Zakrzewskich wiąże się ruch reformatorski na Kujawach, w którym brali oni żywy udział, szczególnie Filip Zakrzewski, który podarował pełniącemu na dworze Zakrzewskich skarbnikowi kościół, a ten rozebrał świątynię i sprzedał Hrabiemu Skarbkowi z pobliskich Osięcin. Parafia katolicka została rozwiązana a miejscowi katolicy chodzili do kościoła w Sędzinie.

 Po 1710 roku sytuacja polityczna kraju zaczęła się normować i przez 60 lat Kujawy przeżywały względny spokój. W tym okresie Zakrzewo było własnością Anny i Stanisława Sokołowskich  Herbu Pomian. W tym to czasie nowi właściciele ufundowali nowy kościół i parterowy klasztor z drewna, do którego w 1745 roku sprowadzili z Warszawy Karmelitów Bosych. Na uposażenie klasztoru przekazali przyległy folwark Gęsin oraz w Zakrzewie wiatrak i przy klasztorze 18 mórg ziemi ornej i łąk. W XIX wieku właścicielami Zakrzewa byli Mniewscy Herbu Ogończyk pochodzący z powiatu łęczyckiego. Ostatnim właścicielem Zakrzewa był Adam Bogatko Herbu Pomian, pochodzący z województwa mazowieckiego, który nabył Zakrzewo w 1903 lub 1904 roku. Pełnił on funkcję Sędziego Powiatowego w Nieszawie. Od 1924 r. zarząd majątkiem zakrzewskim sprawował jego syn Zbigniew.

W czasie II wojny światowej Zakrzewo znajdowało się w sferze przyfrontowej. Podczas okupacji hitlerowskiej zanotowano duże straty zarówno wśród społeczeństwa jak i w rolnictwie. Część gospodarstw rolnych została przejęta przez Niemców, część opuszczona. Straty w inwentarzu żywym w gminie w wyniku wojny oszacowano na 70%. Zakrzewo zostało wyzwolone 19.01.1945 roku. Do 1948 r. Zakrzewo należało do powiatu nieszawskiego, a następnie zmieniono nazwę powiatu na aleksandrowski z siedzibą władz w Aleksandrowie Kujawskim. Po wojnie w wyniku reformy rolnej rozparcelowano majątek ziemski w Zakrzewie, przekazując ziemie w ręce chłopów małorolnych i bezrolnych.

 W 1953 r. rozpoczęto elektryfikację wsi Zakrzewo. W 1955 r. zlikwidowano gminy i w ich miejsce powołano gromady. Jedną z nich było Zakrzewo. W 1978 r.  powstała nowa szkoła podstawowa w Zakrzewie. W 1975 r. utworzono ponownie gminy, a stolicą tutejszej gminy zostało Zakrzewo. W grudniu 1973 r. gminę Zakrzewo zlikwidowano, a miejscowość Zakrzewo weszła w skład gminy Koneck. 1.01.1982 r. przywrócono ponownie gminę Zakrzewo, ale z uwagi na wprowadzenie w 1981 r. stanu wojennego zawieszono wykonanie tej decyzji. Z dniem 1.10.1982r. weszła w życie decyzja o powołaniu gminy Zakrzewo z siedzibą w Zakrzewie.

POTENCJAŁ GOSPODARCZY

Gmina Zakrzewo ma typowo rolniczy charakter. Grunty rolne stanowią aż 91 proc. jej obszaru. Użytki leśne to 3 proc. Dominuje uprawa zbóż, buraków cukrowych, rzepaku, warzyw i owoców. Rozwija się też rolnictwo ekologiczne. Gmina inwestuje w infrastrukturę: rozbudowę wodociągu w Prochach, modernizację oczyszczalni ścieków w Zakrzewie, budowę cmentarza komunalnego, modernizację dróg i budowę ścieżki pieszo-rowerowej Zakrzewo-Kujan

ATRAKCJE TURYSTYCZNE

Do najciekawszych zabytków na terenie gminy należą dwie drewniane świątynie w Zakrzewie i Sędzinie. Pochodzą one z połowy XVIII wieku. W Zakrzewie, Seroczkach i Michałowie zachowały się zespoły dworskie wraz z przyległymi parkami. W Seroczkach obok zabytkowego pałacu interesującym obiektem jest barokowa kaplica podworska z 1780 roku usytuowana w dawnym ogrodzie.
W Kobielicach możemy odwiedzić miejsce pamięci po byłym Kościele i cmentarzu parafialnym, natomiast w Zakrzewie miejsce pamięci ofiar epidemii cholery.Wśród obiektów przyrodniczych na uwagę zasługują pomnikowe okazy platanów klonolistnych rosnące w parku w Sędzinku. Osobliwością jest również kanał Bachorza, w którym znajduje się wododział czyli źródło, z którego wody płyną w dwóch przeciwnych kierunkach.